Na radost roditelja, prva riječ koju beba izgovori obično je “mama”, ili, nešto rjeđe “tata”, a naučnici za tu pojavu imaju objašnjenje.
Mama i tata su u prvim mjesecima bebinog života uvijek tu, posvećeni prinovi, obično skaču na noge čim beba trepne… Ako tome dodamo i činjenicu da su riječi kojima se označavaju roditelji u većini jezika jednostavnog sklopa, sastavljene uglavnom od glasova ili slogova koji se ponavljaju, potpuno je logično što su to obično prve riječi koje dijete izgovori.
Tokom jednog istraživanja to je i potvrđeno. Ljekari su bebama starim između dva i tri dana puštali snimke izmišljenih riječi, od kojih su neke u posljednja dva sloga imale iste samoglasnike, recimo “mubaba” ili “penana”, a neke različite, naprimer “mubage” i “penaku”.
Pokazalo se da moždana aktivnost beba raste kada slušaju riječi koje u krajnjim slogovima imaju iste samoglasnike, dok kod riječi s različitim samoglasnicima aktivnost nije registrirana.
